نگاهی به تقسیم بندی سرزمین اشکور ایران و راهکاری برای خدمت رسانی موثر به مردم آن:

یکی از اهداف تقسیم بندی مناطق کشور اعم از دهستان، بخش، شهرستان و استان به منظور سهولت اداره آن، تامین امنیت و بهبود اوضاع اجتماعی و اقتصادی است.

این تقسیم بندی گاه بر مبنای تاریخ و فرهنگ، اوضاع جغرافیایی، جمعیت و گاه بر حسب ملاحظات سیاسی و وجود افراد ذینفوذ برای دست یابی به اهداف خاص ( بویژه در دوره معاصر ) صورت می گیرد.

بنابراین هیچ وقت تقسیم بندی مناطق، ثابت و بدون تغییر نبوده، بلکه در هر دوره و زمان دستخوش تغییرات می گردد.

از طرفی یکی از شاخص های تقسیم بندی تاریخ، فرهنگ و… بوده، ولی بدلایل آنچه که پیشتر بیان گردید، مبنای آن ثابت و غیر قابل تغییر نیست.

در این راستا مناطق سرزمین اشکور هم که از قدیم الایام در منطقه کوهستانی شمال البرز و در قسمت شرق منطقه دیلمان تعریف شده بود، بر همین اساس در تقسیم بندی کلی و اولیه، اشکور شامل دو منطقه: اشکور سفلی و اشکور علیا از شهرستان های قدیم رودسر و تنکابن مشخص شده بود. اما این تقسیم بندی بعد از ایجاد شهرستان های املش، سیاهکل، رامسر و حتی تشکیل دهستان های جدید از جمله دهستان سمام، کجید، پیرکوه، شوئیل تغییرات چشمگیری در جابجایی تعدادی از روستاها و الحاق آن به شهرستان های دیگر از جمله شهرستان املش و سیاهکل بوجود آمد.

معهذا بر اساس مستندات، مطالعات میدانی و محیطی، آثار تاریخی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتی اقلیم جغرافیایی و محصولات کشاورزی، سرزمین اشکور در امتداد سلسله کوه های البرز قرار دارد و از جنوبی ترین نقطه شهرستان های رودسر و املش آغاز تا جنوبی ترین نقطه شهرستان رامسر ادامه دارد. محدوده اشکور از جنوب به قزوین از مغرب به سیاهکل، لنگرود و رودبار الموت و از شرق به بخش کوهستانی شهرستان تنکابن و از شمال به دامنه های کوهستانی رحیم آباد، املش و رامسر متصل است.

 (جستجو در تلگرام @yasooor)

عضویت در کانال یاسور نگین اشکورات                  https://t.me/yasooor