یکی از اهداف تقسیم بندی مناطق کشور اعم از دهستان، بخش، شهرستان و استان به منظور سهولت اداره آن، تامین امنیت و بهبود اوضاع اجتماعی و اقتصادی است.
این تقسیم بندی گاه بر مبنای تاریخ و فرهنگ، اوضاع جغرافیایی، جمعیت و گاه بر حسب ملاحظات سیاسی و وجود افراد ذینفوذ برای دست یابی به اهداف خاص ( بویژه در دوره معاصر ) صورت می گیرد.
بنابراین هیچ وقت تقسیم بندی مناطق، ثابت و بدون تغییر نبوده، بلکه در هر دوره و زمان دستخوش تغییرات می گردد.
از طرفی یکی از شاخص های تقسیم بندی تاریخ، فرهنگ و… بوده، ولی بدلایل آنچه که پیشتر بیان گردید، مبنای آن ثابت و غیر قابل تغییر نیست.
در این راستا مناطق سرزمین اشکور هم که از قدیم الایام در منطقه کوهستانی شمال البرز و در قسمت شرق منطقه دیلمان تعریف شده بود، بر همین اساس در تقسیم بندی کلی و اولیه، اشکور شامل دو منطقه: اشکور سفلی و اشکور علیا از شهرستان های قدیم رودسر و تنکابن مشخص شده بود. اما این تقسیم بندی بعد از ایجاد شهرستان های املش، سیاهکل، رامسر و حتی تشکیل دهستان های جدید از جمله دهستان سمام، کجید، پیرکوه، شوئیل تغییرات چشمگیری در جابجایی تعدادی از روستاها و الحاق آن به شهرستان های دیگر از جمله شهرستان املش و سیاهکل بوجود آمد.
معهذا بر اساس مستندات، مطالعات میدانی و محیطی، آثار تاریخی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتی اقلیم جغرافیایی و محصولات کشاورزی، سرزمین اشکور در امتداد سلسله کوه های البرز قرار دارد و از جنوبی ترین نقطه شهرستان های رودسر و املش آغاز تا جنوبی ترین نقطه شهرستان رامسر ادامه دارد. محدوده اشکور از جنوب به قزوین از مغرب به سیاهکل، لنگرود و رودبار الموت و از شرق به بخش کوهستانی شهرستان تنکابن و از شمال به دامنه های کوهستانی رحیم آباد، املش و رامسر متصل است.
رشته کوه البرز که چون سپری ستبر مانع از نفوذ جریانات پر فشار و ابرهای باران زا به قسمتهای جنوبی می شوند، طبیعتی متفاوت را نسبت به سایر مناطق کوهستانی ایران به وجود آورده است. به همین دلیل برنامه هایی که در این مناطق اجرا می شود از تنوع خاصی برخوردار است و افرادی که تجربه شرکت در چنین برنامه هایی را داشته اند علاقه مند به اجراء برنامه های مشابه هستند.
این بار تصمیم گرفتیم برنامه ای جدید در منطقه رامسر و اشکورات اجرا کنیم. به سراغ نقشه رفتیم و مسیری کم تردد به سمت روستای کوهستانی و کم جمعیتی به نام یاسور در دره اشکورات را انتخاب کردیم. محل حرکت را هم از منطقه ییلاقی جواهرده که مدتی است به جواهرشهر تغییر نام داده است ، در نظر گرفتیم.
هفته آخر شهریورماه 87 (برنامه شماره 8711) به نظر زمان مناسبی برای اجراء این برنامه می رسید. به اتفاق 11 نفر از اعضاء کانون گردشگران جوان ایران(www.irangardan.ir) با یک دستگاه مینی بوس عازم منطقه رامسر شدیم از داخل شهر جاده ای به سمت جنوب و به سمت کوهستان کشیده شده است ، البته تابلو های راهنما به اندازه کافی برای راهنمایی به سمت جواهرده وجود دارد. پس از 33 کیلومتر جاده آسفالته کوهستانی و زیبا که از میان جنگل انبوه کشیده شده است ما را از میان مه و نم نم باران به جواهرده می رساند.
لطفا در جهت تکمیل و درج مطالب در آن نظرات خود را ارسال نمائید.