دل نوشته های شیرین

سلام دوست عزیز

بسیار خوشحالم که بعنوان فردی که ۳۴سال در شهر تهرانزندگی وفعالیت میکنم با تصاویر زادگاهم بوسیله شما اشنا میشوم وهنوز عطر گل گاوزبان/نسیم بادهفت خانی /تله سر/پسکلاسی/وصدای دلکش رودخانه/مه گرفتگی روستایم /چشمه های رجاخانه /هلی چال/و....دره ها /تپه ها/امامزاده و(علم واچینی تابستان/میوه های وحشی/کشت با گاو اهن وخرمن با اسب وکوپه های گندم وجو واسیاب یاسور ودلیجان وکوله باری که تا نزدیکی اسمانرود باید میرفتیم وبرمیگشتیم (نمیدانم ایاانها هنوز به سبک قدیمی پا برجایند یا نه)روزهای عروسی وعروسی بر پشت زیباترین اسب ده/....وهنوز که جلوی نانوایی های تهران عبور میکنم چشمهایم را می بندو وخود م را در جلوی تنورستان که زنهای ده به نوبت در ان نان می پختندمی بینم وعطر نان (کولاس یا کماج )را با تمامی سلولهی تنم احساس میکنم ** درود به شما که همت کرده اید و یاسور مرا به جهانییان شناسانده اید*** بنده  دارای فوق دیپلم راه وساختمان ولیسانس حقوق هستم وبعنوان کارشناس فنی در شهر داری منطقه دو تهران اخرین سالهای خدمتم را میگذرانم( فعالیتهای شخصی بنده /موسیقی/نقاشی /والبته بعنوان عضو انجمن ادبی شهرداری تهران شاعر روستای خویش هستم )افتخار میکنم یاسوری هستم . با تشکر زیادازشما

هادی رمضانپور یاسوری